Çocukluğumuzda yaşı kemale erenler kendi nesillerinden bahsederken “Biz eskiler” diye söze başlarladı. Şimdi biz eski olduk.
Biz eskiler Bayram sabahları soluğu Orta Çarşıda alırdık. Çarşının orta caddesinin Rahmetli Gazeteci Bekir dayının ve Ahmet Mor’un dükkânlarının bulunduğu mevkide çocuklar bayram yaparlardı.
Caddenin bir kısmına Şekerin Hasan dayı kurduğu tezgahta Su Muhallebisi yapar, satardı. Toparladığımız bayram harçlıklarını ilk harcamaya başladığımız yerdi, Şekerin Hasan dayının tezgahı. Tüm Boyabat çocukları tezgahın etrafında toplanıp, kırmızı beyaz görünümlü Su Muhallebisine ağzımızın suyu akarak yaklaşır, yemek için bir birimizle yarışırdık.
Orta caddenin ara sokağında ise Dondurmacı Vapurun Hüseyin dayının Dondurmacı dükkanı vardı. Burada ise kâsenin bir tarafında dondurma diğer tarafında ise reçel ile arkadaşlarla ortak kullandığımız masamıza servis edilir, dondurma reçel ve ekmek üçlüsünü yemenin tadı bir başkaydı.
Ahmet Mor dayı ise mantar tabancası, mantar, Çıtpıt, Altıpatlar, Torpil, Füze satardı. Harçlığımızın önemli bir bölümünü bu teçhizatlar için ayırırdık. Teçhizatını tamamlayanlar, gezi için hazırlanmış At Arabalarına binerdik.
At Arabaları kovboy filmlerindeki gibi üzeri çadırla örtülüydü. At Arabasına binenler kendini Amerika’da kovboy gibi hissederdi. Mantar tabancaları gökyüzüne doğru patlatılırken, dörtnala giden at arabası üzerinde kendimizi beyaz perdede hissederdik.
O günler hayatımızın ilkbaharı olduğu için bir başka güzeldi. Sonbaharın da ayrı bir güzelliğinin olduğunu yaşımız kemale ererken öğreniyoruz.
