Geçip gidiyor bir koca yıl daha…
Bir hanede olmazmış mihman mihman üstüne…
Ama oluyor yürekte acı acı üstüne… 2016 yılı…
15 Mayıs benim doğum günümdü, nasıl da güzel bir gündü…
Kardeşim yanımdaydı…
Güldük, eğlendik…
Nice yıllar birlikte sağlıkla güzel günler yaşayalım diye dilekler diledik…
Gece oldu, gün doğdu, oldu ertesi gün, 16 Mayıs…
Arkadaşlarımla güldüm, gezdim, eğlendim…
Oldu akşam…
Aradım babamı açmadı telefonunu…
Annemi aradım açmadı telefonunu…
Vardı bir terslik…
Düştü içime bir ateş…
Kime ne diyeyim…
Sığmadım koca dünyaya, dar geldi koskoca ev bana…
Diyemedim kardeşime “bu nasıl bir haldir bacım” diye…
Sonra telefon çaldı…
Korktum “alo” demeye…
Ne babamdı ne de annem arayan…
“Ayşe biz hastanedeyiz babamızı yoğun bakıma aldılar…
Gelseniz iyi olur…
“Nasıl bir bakımdı o…
Ben gelsem de baksam iyileşirmiydi babam…
Uzadıkça uzadı yollar….
Dilimde bildiğim tüm dualar….
Ve aynı ses; “başımız sağ olsun…”
Beklemedi diye kızdım babama, bir öpeydim o sıcacık ellerinden, bir kez daha süreydim yüzümü yüzüne…
İki gün sonra birbirimizi kucaklayacaktık, doyasıya hasretimizi giderecektik…
“Babam” diyecek bir daha bir daha öpecektim ellerinden…
O da beni gözlerimden…
Soğuktu her yer…
Ve herkes orada…
Babam yoktu aralarında…
Oysa herkesten önce yola çıkardı babam beni karşılamaya…
Uzanmış yatıyordu…
Oysa ne acılarında çıktı yatağından da ayakta karşıladı beni…
Çığlıklar attım duymadı…
“Babaaa ben geldim” dedim kalkmadı…
Ne babam beni, ne de ben babamı kucaklayabildim…
Uzanmış yatıyordu…
Gün aydı…
Babam başka bir arabada biz de onun arkasında döndük memlekete…
“Beklemek olmaz” dediler “öğlene yetiştirelim” dediler…
Yağmur yağdı…
Gök yarıldı….
Babamın göz yaşlarıydı o yağmurlar…
Koyup gittiği kızlarının acısı o soğuk bedenindeki yüreğini yakmıştı…
Gün açınca dedik babama “uykun şirin olsun, yatağın nur…”
Geçtik eve…
Kurdular sofra…
“Hadi yemek yiyin” dediler…
“bu dünyaya gidenler için küsmek olmaz” dediler…
Öyle ya nasıl küsersin bu dünyaya…
Gidenler olduğu gibi gelenler de vardı…
Değdi iki gün önce yeğenim yaşına…
Babam geleceğini biliyordu torununun..
Onu da bekleyemedi…
Dünya bu döndükçe bir başka yüzünü gösteriyor…
Kimi zaman ağlatıyor, kimi zaman güldürüyor işte..
Nice yıllar böyle gelip geçiyor…
Küstürmemek için kendine şu koca dünya, bebekler veriyor anaların kucağına…
Ömürleri güzel olsun…
Dünyadan murad alsınlar…
Sevenlerini bahtiyar etsinler….
Yeni yılda gönül ferahlığı diliyorum herkese…
Hoşça kalın.
Bir yanıt bırakın
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.