Boyabat Ülkü Ocakları ; Hocalı; Seni Unutmadık, Unutmayacağız, Unutturmayacağız…

25-26 Şubat 1992 Hocalı Soykırımı…

Hocalı; bir annenin öz evladından ayrı kalışının fotoğrafıdır. Çocuk, kadın, ihtiyar ve genç ayrımı yapılmadan Ermeniler tarafından katledilen Azeri Türklerinin Şehridir; Hocalı…  Sadece Azerbaycan ya da Türk Dünyası için acı bir olay değil, aynı zamanda İnsanlık Tarihi’nin de en karanlık sayfalarından biridir; Hocalı…

Canlı, cansız, tüm mahlûkatın, insanlık imtihanında sınıfta kalışının adıdır; Hocalı…

Hocalı; Acı… Hüzün… Zulüm… Katliam… ve Ölüm…

Şubat’ın 25’ini 26’sına bağlayan gece altı yüz on üç(613) Türk’ün katledildiği ve sağ kalanların ölümü hasretle aratacak ağır bir zulüm altında inleyişidir; Hocalı…

Haçlı zihniyetinin Ermeniler tarafından kan ve kin kusan namlularla yeniden boy gösterdiği vahşetin adıdır; Hocalı…

Hınçak-Taşnak terör örgütünün, 1905’teki Yıldız Suikastı’nın, 1970’lerden itibaren ortaya çıkan Asala zihniyetinin devamıdır; Hocalı…

Ermenilerin Dünya savaşı ve sonrasında Doğu Anadolu’da; Erzurum, Kars, Bitlis illerinde oynadıkları kirli oyunu, yıllar sonra tekrar sahneye koydukları yerdir; Hocalı…

Sözde Soykırım iddialarıyla, bilgi kirliliğinden ve yalan iddialardan başka bir şey yapmayan Ermenilerin maskesinin düştüğü Şehirdir; Hocalı…

Dünya dönmeye devam ederken tarihin yapraklarına soykırım adının yazıldığı yerdir; Hocalı…

Maalesef Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin Resmi Olarak ‘Soykırım’ demediği soykırımın adıdır; Hocalı…

Hocalı Türk’ün bitmeyen yasının son halkasıdır…

Hasılı sözün bittiği yerdir; Hocalı…

‘Neden böyle bir Türk düşmanlığı ve neden böylesine vahşî katliamlar?’ sorusu kafalara takılırken, cevap yine o şer ülkesinden geliyor: Ermenistan’daki okul duvarlarında asılan haritalarda Türkiye’nin 12 ili yer almaktayken, Ermenistan Millî Marşı’nda ‘Topraklarımız işgal altında, bu toprakları azat etmek için ölün, öldürün’ denmekteyken, başkaca bir neden aramaya zaten gerek yoktur.

Hesap ortada…

Zihinlerimiz de yapamadığız bir başka hesap daha var!

Kendilerini aydın diye nitelendiren ve kimlere besledikleri belli olmayan bir bağ ile özür dileyici zevat, neden hocalı katliamından söz etmezler?

Kirli ve bulanık kalemleriyle, karanlık zihinlerinin bir köşesindeki aydın olmanın aracını kendi milletini aşağılamak ve milletine ait olanları reddi miras ederek emperyalizmin bir kuklası durumundaki sözde aydınların bu katliam karşısında düşünmediklerini görmek çok zor değildir.

Birlik ve beraberliğe ihtiyacımızın bu kadar çok olduğu bir zamanda ortak duygularla bir araya gelmemiz ve toplumsal değerlerin bu denli yozlaştığı bir dönemde böyle hassas bir konuya duyarlılık göstermemiz gerektiğinin farkında olmamız gerekir.

Azeri kardeşlerimizin tekrar Karabağ’da Azerbaycan Bayrağı altında yaşayacakları günün gelmesi temennisiyle Hocalı şehitlerine Allah’tan rahmet ve şahadetlerinin kabulünü diliyoruz.

Hocalı; Seni Unutmadık, Unutmayacağız, Unutturmayacağız…

 

Boyabat Ülkü Ocakları Eğitim ve Kültür Vakfı