FOTOĞRAFI OKUMAK
“Fotoğraf okunur mu? Fotoğrafa bakılır” diyecekler vardır. Çünkü bu insanlar bakar ve görmezler. Hâlbuki bir fotoğraf gören ve düşünen insanlara çok şey anlatır. Çok öğreticidir. İşte 1893 yılının Durağan’ı ve Durağanlıları…Flottwell her ikisini de belgelemiş.Eski bir ticaret yolu üzerinde olan Durağan’dan gelip geçenler kalmamış, bir zamanlar Duralılara zenginlik sunan han uzun zamandan beri sahipsiz kalıp harabeye dönmüş.
Biz han diyoruz ama aslında yöremizdeki tek kervansaraydırSağ tarafta hanın duvarına yaslanmış bir ev görülüyor. Çamurla birbirine tutturulmuş taştan duvar üzerinde, çamurla sıvanmış kimi yerleri dökülmüş birinci kat. Görüntüye bakılırsa evin sahiplerinin evlerine bakıp onaracak durumları yok. Durağanlılara gelirsek; soldan ikinci cübbeli kişi hariç hepsinin ayakları çıplak. Pantolon niyetine giydikleri şey her neyse, dizlerine kadar…
Yoksulluk paçalarından akıyor. Her devirde pahalı bir yiyecek olan pirinç (çeltik) üreten bu insanlar nasıl bu kadar yoksul olur? Nasıl olur da üstlerine başlarına, evlerine barklarına bakacak durumları olmaz?Bu yoksulluk kimin eseri?
Ahmet Küçükbaş (04.03.2022)
